Kinderziektes homeopathisch bekeken

Kinderziektes
Lachende kinderen

Vanuit de reguliere geneeskunde gezien zijn de kinderziektes eigenlijk overbodig en vooral een bron van gevaar voor de gezondheid. Angst voor kindersterfte en logisch, want dat is natuurlijk vreselijk. Om dit gevaar onder controle te krijgen zijn de vaccinaties tegen de bekende kinderziektes ontwikkeld.

Er waren echter in de geschiedenis van kindersterfte al een aantal fundamentele ontwikkelingen gaande ten aanzien van de gezondheidszorg. De hygiëne was verbeterd, de vochtige omstandigheden in de huizen werd aangepakt, kinderarbeid werd verboden en men ontwikkelde toch een bepaald bewustzijn ten aanzien van gezondere voeding. Deze verbeterde basisvoorwaarden zorgden er al snel voor dat de kindersterfte drastisch afnam. Ondanks deze verbeteringen ontwikkelde de farmaceutische industrie haar vaccinaties en in samenwerking met de overheid werd het vaccinatieprogramma gratis aangeboden aan alle ‘pasgeboren ouders’.

Waren er indertijd alleen nog maar de DTP, als snel kwam daar de K voor Kinkhoest bij in en vanaf de jaren ’80 besloot men te gaan prikken tegen de Rode hond, de Bof en de Mazelen. In de negentiger jaren kwam daar de HIB bij en vanaf begin 2000 het Meningococcenprikje. Ook werd het tijdstip van prikken iets vervroegd, immers het paste bijna niet meer allemaal in één eerste jaar van zo’n babylijfje. Sinds zo’n anderhalf jaar zijn de cocktails er meer in gekomen, dat scheelt een aantal prikken en ze krijgen toch alles ingespoten wat ze ‘moeten’ hebben.

  • Vóór de tachtiger jaren waren er bijna geen allergieën…
  • Vóór de tachtiger jaren bestond er bijna geen ADHD en PDD-nos problematiek…
  • Vóór de tachtiger jaren was het absoluut nog niet normaal dat bijna elke peuter en kleuter chronische klachten ontwikkelde…
  • Vóór de Meningococcenvaccinatie bestond er vrijwel geen suikerziekte onder peuters…

Hoe moeten we nu tegen kinderziektes aan kijken?

Vanuit de ziekteclassificatie gezien, zijn de kinderziektes een besmetting van buitenaf. De kinderen worden door een ander kind besmet. De kinderziektes kenden een incubatietijd, waarna de ziekte al dan niet in alle hevigheid uitbrak. Als een kind gezond is, kan het rustig een kinderziekte krijgen zonder dat wij als ouders, de farmaceutische industrie of de overheid bang hoeven te zijn voor complicaties.

We kunnen dit ziekteproces prima ondersteunen door middel van homeopathische middelen en de kinderziekte blijft keurig op de plaats waar het hoort; bij de tussenziekten. Het feit dat de kinderziekten een incubatietijd hebben betekent eigenlijk dat de constitutie van het kind wél degelijk aangesproken wordt. Er is sprake van een vertraagd reageren (constitutie) op een prikkel van buitenaf (de besmetting). Dit komt omdat de kinderziektes wel degelijk een functie hebben. Ze hebben als functie het kind van een stukje erfelijke belasting te bevrijden. Kwam er vroeger TBC voor bij opa of oma, dan kon je verwachten dat de kinderen en later de kleinkinderen kinkhoest ontvankelijk waren.

Doordat de kinderen daadwerkelijk met kinkhoest besmet konden worden en daar al dan niet ziek van werden, ontdeden ze zich van het stukje TBC belasting en verworven daarmee een toename aan weerstand. En natuurlijk was kinkhoest een nare ziekte, zowel voor het kind als voor de ouders. Ook na het doormaken van de mazelen, bof of rode hond zagen we vaak een ander kind te voorschijn komen. Als of groter, als of wijzer, als of ‘meer zichzelf’. Meer eigen.    Eigen zonder het stukje erfelijkheid waarmee het op aarde was gekomen, maar helaas is dat nu niet meer mogelijk. Tenminste, als we de richtlijnen van het RIVM netjes blijven volgen. Een kinderziekte was heftig. Ging vaak gepaard met een hoog rode kleur, hoge koorts, veel uitslag of een flinke klierzwelling. Flink veel activiteit. Je was goed ziek! Maar, als ze daar zonder complicaties door heen kwamen, was het ook opgelost.    Het chronisch zieke kind in onze tijd ziet doorlopend witjes. Heeft doorlopend een snotneus, doorlopend een oorontsteking, vaak allergisch, is moe, hangerig en heeft weinig eetlust. Bezoekt heel regelmatig de huisarts of specialist. Is vaak ‘pufjes’ of inhaler afhankelijk en heeft meestal antibioticakuren die ‘niet helpen’. En het kind komt er maar niet bovenop… Er is sprake van weinig vitaliteit. Geen ‘ziekte’ winst. Er ontstaan a-specifieke vormen van ‘kinderziektes’. De vijfde ziekte, de zesde ziekte, een hoest “tot kokhalzen toe” die wel érg veel lijkt op de kinkhoest van vroeger… Maar het is het niet zegt men, want dat is in het bloed niet aan te tonen. “Nee, het is geen kinkhoest”.

Is de angst van ouders, overheid of farmaceutische industrie dan gegrond? Is er dan zoveel gevaar voor complicaties? Een gezond kind kan rustig een kinderziekte doormaken. Een gezond kind zal vrijwel nooit complicaties krijgen. De situaties die wij via de kranten te horen krijgen, bevatten geen achtergrond informatie. De situaties die daar beschreven worden zijn vaak uitzondering situaties, waarbij in de meeste gevallen sprake zal zijn geweest van een kind dat óf heel erg erfelijk belast was óf al een constitutionele zwakte van zichzelf heeft gehad. Wanneer we onze kinderen zo gezond mogelijk laten zijn; en dat doen we door ze zo goed mogelijk te voeden, liefst met biologische onbespoten etenswaren, door ze zo min mogelijk medicijnen te laten gebruiken, liefst homeopathisch constitutioneel te behandelen, door ze rust, ritme en regelmaat te bieden in deze zo onrustige tijd, dan zijn we op z’n minst voorwaarden scheppend bezig. De meest ideale situatie is een kind borstvoeding geven tot een maand of negen. Het geniet de afweer van de moeder in deze negen maanden. En wanneer de tandjes doorkomen ontstaat vanzelf het moment dat het kind aan vaster voedsel toe is. Langzaam maar zeker kan het zijn eigen afweersysteem gaan gebruiken waar hij de tijd voor heeft gehad om het op te bouwen. In onze tegenwoordige tijd wordt er al een appél gedaan op het nog onvolkomen afweersysteem wanneer er een vaccinatie plaatsvindt als de baby pas twee maanden oud is. Het heeft zijn eigen afweersysteem nog niet op orde kunnen maken. Nog geen tijd voor gehad… en een gevolg hiervan kan bijvoorbeeld een ademdepressie zijn die tot wiegendood leidt.   Constitutioneel nog niet weerbaar en in balans moet de baby al alle zeilen bijzetten om een reactie te geven. Hij wordt eigenlijk steeds afgeleid van datgene dat hij te doen heeft; drinken, slapen, groeien en ontwikkelen. Met als gevolg dat hij constitutioneel “steekjes laat vallen”. Immers, hij kan geen twee dingen tegelijk doen. Hij kan zich niet bezig houden met het verweren tegen het ingespoten vaccin en de gevolgen daarvan én tegelijkertijd nog goed slapen, drinken en groot worden. De steekjes, die hij daardoor noodgedwongen laat vallen, zijn vaak de plaatsen waar de chronische ziekten zich gaan ontwikkelen. Langzaam máár zeker!

De gevolgen kunnen we om ons heen dagelijks zien. Is een kind niet goed gezond, dan ’triggert’ de kinderziekte als het ware de constitutie, waar dan geen opvang is omdat hij al een paar steekjes had moeten laten vallen en het kind kan in een complicatie terecht komen. Is een kind wel goed gezond, dan krijgt hij zijn kinderziekte, heeft een paar dagen hoge koorts en langzaam maar zeker verschijnt de uitslag op zijn huid. Veel uitslag is een goed teken. We ondersteunen hem met drinken en licht verteerbaar eten. Het kind werkt het van binnen naar buiten er uit. En als de uitslag compleet is, zie je het kind opknappen. Meer eetlust, meer vitaliteit, vaak zelfs een paar centimeters gegroeid en vooral weer lekker in zijn vel en levenslustig. Door de kinderen de kinderziektes door te laten maken helpen we ze een handje om sterker te worden. Mentaal, emotioneel én fysiek sterker. Door de kinderen de kinderziektes af te nemen maken we ze eigenlijk alleen maar meer chronisch ziek. Slechts alleen middels het doormaken van ziekten verwerven we levenslange immuniteit. En dit geven zij weer door aan hún kinderen.

Meer weten over homeopathie bij kinderziektes? Neem contact op met een klassiek homeopaat bij jou in de buurt »