Wat doe je als je borstkanker hebt
Borstkanker
Geschreven door Redactie- Geplaatst op 7 november 2013
- 0 reacties
Geschreven door RedactieIn een vorige baan als indicatieadviseur voor thuiszorg en in mijn werk en naaste omgeving heb ik heel wat vrouwen met borstkanker meegemaakt. Daar heb ik heel veel van geleerd en ik was onder de indruk van hoe elke vrouw er op haar eigen wijze mee omgaat, dat is totaal verschillend.
Bij Anke kwam ik om te indiceren voor huishoudelijke hulp, we hebben een uur intensief met elkaar gepraat, vooral over de betekenis die het krijgen van borstkanker voor haar had en het persoonlijke ontwikkelingsproces dat daarmee gepaard kan gaan. Zij had echt iets van: zo, dit is me nu overkomen en had ik wel verwacht, maar nu ga ik echt voor mezelf, de dingen doen die ik altijd al wilde doen. In de laatste minuten regelden we de hulp.
Ellen was heel anders, zij zat naast haar man op de bank en ik kreeg het gevoel alsof zij niet aanwezig was. Het gesprek verliep hoofdzakelijk via haar man. Zij vond dat haar leven totaal verdwenen was en zag geen enkel perspectief. Gitte had een heel lang ziekteproces, van de eerste behandeling tot aan haar overlijden duurde het tien jaar. Telkens kwam er een nieuwe klacht bij, na herstel van de operatie en de chemo namen haar krachten steeds verder af. Zij kreeg een uitzaaiing in haar botten en heeft heel veel pijn doorstaan. Op zeker moment lag zij hele dagen in bed vanwege vreselijke pijn in haar heup en been, na een aantal weken bleek dat haar heup gebroken was ten gevolge van osteoporose. Dus weer een operatie en een moeizaam herstel. Het enige wat telde voor haar was: ik wil blijven leven en erbij blijven. Verder sprak ze nooit ergens over.
Martha ontdekte een knobbeltje in haar borst tijdens de zwangerschap van haar 2e kind. Nader onderzoek bleef uit tot na de bevalling. Daarna heeft zij nog twee jaar geleefd. Voor haarzelf heeft zij toch haar hele leven geleefd, zij ging op onderzoek uit en nam deel aan groepen waar je begeleid wordt in het omgaan met kanker. Zij zei: ik had de kanker liever niet gewild en natuurlijk wil ik blijven leven voor mijn kinderen, maar het proces dat ik heb doorgemaakt had ik voor geen goud willen missen, het heeft mij en mijn gezin zoveel gegeven.
Zelf heb ik ervan geleerd dat ziekte ook een kans kan zijn, al wens je het niemand toe. Ziekte is vaak een aanleiding om stil te staan bij hoe je leven tot nu toe verlopen is. Je kunt kijken naar de gevoelens die borstkanker bij je oproept: het ongeloof, de boosheid dat het jou overkomt, het verdriet omdat je leven opeens helemaal op de kop staat, maar ook bij wat voor jou werkelijk belangrijk is in het leven, wie je echte vrienden zijn en welke dromen je altijd al had en hoe je die alsnog kunt realiseren. Zo’n omslag in het leven werkt zeer helend en kan zelfs kanker genezen.
Blijft voorop staan dat elke vrouw dat op haar eigen wijze doet en dat dat het leven ook zo boeiend maakt.
Dit artikel is geschreven door Marry van der Zon