Borstkanker en de behandeling
Borstkanker
Geschreven door Redactie- Geplaatst op 7 november 2013
- 0 reacties
Geschreven door RedactieVanuit het schrijven over en het behandelen volgens de ziekteclassificatie van Samuel Hahnemann, zijn we bekend met verschillende ziektevormen. Daaronder vallen ook de incidenten. Incidenten zijn situaties die ons van buitenaf ‘overkomen’ of waar we voor kiezen. Situaties die ons overkomen kunnen beslissingen of omstandigheden van anderen zijn en waar we niet voor kiezen. Het kan ons onderuit halen of ziek maken.
Een voorbeeld hiervan is als we onverwachts ontslag krijgen, als we een dakpan bij storm op ons hoofd krijgen of als een dierbare uit onze omgeving komt te overlijden. Voor deze voorbeeld situaties kunnen we en zullen we niet kiezen.
Er zijn situaties waar we wél voor kunnen kiezen en waar we argumenten voor hebben om het wél of niet te doen. Door een keuze te maken kunnen we dan ook wél of niet de verantwoordelijkheid voor onze keuze dragen. Als het goed is wél omdat dat nou eenmaal de consequentie is van een beslissing. Het voelt dan goed als we achter die beslissing kunnen staan.
Een andere situatie is wanneer we een advies krijgen en moeten beslissen of we dit advies wél of niet op gaan volgen. Zo’n advies is bijvoorbeeld een oproep van de GGD om voor een borstonderzoek in aanmerking te komen. Door de landelijke voorlichting die hierover gegeven wordt zullen veel vrouwen aan deze oproep gehoor geven. Dit borstonderzoek is meestal een zeer pijnlijke geschiedenis. Men heeft de gewoonte om de borsten zachtjes uitgedrukt, nogal zeer hardhandig te pletten om zo tot een goed röntgenresultaat te komen. Er zijn mensen die daar maandenlang pijnlijke borst en borstspieren en een gekneusd gevoel aan over houden. Dit willen we eigenlijk graag voorkomen.
Omdat dit een ziektevorm betreft die van buitenaf ontstaan is, geven wij hier in onze praktijken een plantaardig middel voor, welke voor en na het onderzoek enige keren gebruikt kan worden en wat de meeste gevolgen van het onderzoek hierin opvangt en snel werkt. De naweeën die anders ontstaan, ontstaan nu niet of nauwelijks gelukkig.
Borstkanker
In het geval van het ontdekken van borstkanker, belanden we meestal véél te snel in een protocol van behandelingen. Te snel omdat we dan amper de tijd krijgen om tot ons door te laten dringen dat we een ernstige ziekte hebben, wat dat betekent, welke consequenties dit heeft in het leven voor ons zelf en onze omgeving en welke behandeling we willen.
De normale gang van zaken in het onderzoek naar borstkanker is nadat er in eerste instantie een echo wordt gemaakt deze bij verdacht weefsel wordt gevolgd door een mammografie en vervolgens door een punctie en biopsie. Het is een overweging waard om in plaats van een biopsie aan een totale tumorverwijdering de voorkeur te geven. Immers bij een biopsie wordt er met een naald één of meerdere keren in het tumor verdachte weefsel geprikt. Hierbij wordt een wondgebied gecreëerd waarbij eventueel kankercellen direct in de bloedbaan terecht kunnen komen. Het risico van uitzaaiingen is dan levensgroot.
Een operatie, bestraling, chemotherapie en of hormoontherapie kan ons te wachten staan. Een moeilijke beslissing welke meestal door te weinig kennis van zaken, een te summiere voorlichting over wat ons nu eigenlijk te wachten staat en de snelheid waarin dit plaatsvindt, niet makkelijker gemaakt wordt.
Er bestaan ‘time-outs’ Wil je je eerst informeren en verdiepen in de verschillende behandelmethoden en de effecten hiervan, neem dan daar wél de tijd voor. Wil je een second opinion, vraag dat dan vooral wél aan. Later kan dat niet meer…. En wanneer je de afwegingen gemaakt hebt, zal je een beslissing nemen die goed is.
De dan volgende mogelijkheden als een operatie, bestraling, chemokuren of hormoontherapieën kunnen ieder voor zich heel goed ondersteund worden door klassiek homeopathische middelen. Zoals we ervaren in de praktijk zijn de gevolgen dan veel minder, de bijwerkingen korter en veel minder hevig, het herstel sneller en ook het toenemen van vitaliteit eerder.
Bij een operatie heb je te maken met narcose, de ingreep zelf, pijnbestrijding en het genezingsproces. Door de klassiek homeopathische middelen dan te gebruiken neutraliseren we de nadelige gevolgen van de narcose. De wondheling komt beter om gang en de pijn kan goed opgevangen worden door de middelen zeer frequent, diverse keren per etmaal te gebruiken.
Bij bestraling ontstaan o.a. ‘verbrandingspijnen’, botpijnen, vernietiging van weefsel. Doordat we bij bestraling altijd een klassiek homeopathisch middel vooraf geven blijven de gezonde cellen beschermd en hebben deze niet of veel minder te leiden onder deze omstandigheden. Na de bestraling kan er op de gevolgen voorgeschreven worden. Zelfs na maanden is dit nog effectief en genezen alsnog de gevolgen van eerdere bestralingen, zo is onze ervaring gelukkig.
Chemokuren staan bekend om hun heftige bijwerkingen. Deze vallen vanuit de ziekteclassificatie bezien onder het kopje ‘iatrogene ziekten’ of wel de geneesmiddelenziekten. Immers dat is wat er gebeurt. We krijgen iets van buitenaf toegediend, waar ons lichaam zo goed en zo kwaad als het kan, dan maar op moet reageren. Het is chemisch synthetisch gif! En gif wordt opgeslagen in het vetweefsel rondom onze organen. We kunnen het herstel van dit belastende gebeuren ondersteunen waardoor de gevolgen dan ook veel minder zijn dan nodig is gelukkig. De uitscheiding komt beter op gang, de misselijkheid is minder heftig en duurt over het algemeen ook minder lang. De reactie vanuit het ziekenhuis is vaak; “goh, u bent er wonderbaarlijk goed doorheen gekomen…” En hoe het ook zij, dat heeft altijd een meerwaarde. Immers het herstel zal dan ook vlotter gaan omdat ons organisme verhoudingsgewijs minder te lijden heeft.
Wanneer er een advies wordt gegeven om hormonen te gaan gebruiken is dit meestal een gebruik voor langere tijd. Je hebt dan een ‘hormoon gevoelige’ tumor gehad. En vanuit de medische kant komt dan het advies hiervoor hormoonpreparaten te gaan gebruiken. Een heftig advies omdat we allemaal wel weten welke invloed hormonen op ons lichaam hebben. Des te meer een overweging om te zorgen dat ons lijf hier zo min mogelijk consequenties van heeft.
Hoewel bovengenoemde reguliere behandelmethoden de meest gangbare zijn, blijft het zaak alle mogelijkheden te overwegen. Binnen onze praktijken hebben we niet de ervaring dat al deze onderdrukkende allopatische opties de enige en vooral de ultieme mogelijkheid zijn. Het blijft zaak om bij elke ontdekking van een tumor het geheel in kaart te brengen. Erfelijke belasting, eigen biografie (verdriet is één van de meeste oorzaken van kanker), constitutionele zwakte, een orgaan wat niet goed werkt, is er sprake geweest van terugkerende virale infecties, zijn er tekorten opgebouwd op het gebied van voeding en of woont iemand in een gebied met veel lucht- of watervervuiling? Heeft iemand veel vaccinaties gehad of andere toxische medicijnen. Het kunnen allemaal factoren zijn die meespelen.
Samuel Hahnemann, arts, apotheker en de grondlegger van de klassieke homeopathie schreef zo’n 200 jaar geleden in zijn Organon der Geneeskunst, toen men zalven pleegde te gebruiken bij lip- en aangezichtskanker al het volgende hier over:
“Vanwege de onderliggende chronische tendensen in élk mens, kan ik geen zalf adviseren. Ik raad de zalfbehandeling niét alleen af omdat deze uiterst pijnlijk is en vaak mislukt. Meer nog ben ik er op tegen omdat zélfs wanneer de uiterlijke verstoring op de plek hiermee zou verdwijnen, de basale aandoening hierdoor niet in het minst wordt verminderd. Daarom is de kracht die het leven in stand houdt toch weer genoodzaakt de haard, waarop het inwendige grote kwaad zich kan uitwerken, te verplaatsen naar een belangrijker plaats van het organisme(zoals ze dat bij alle metastasen doet). Evenzo verloopt het na een alleen maar chirurgische verwijdering van gezicht- of borstcarcinoom, als niet eerst de inwendige grondoorzaak genezen is. Er komt altijd iets erger achteraan en op z’n minst wordt het einde verhaast. Dat is al talloze malen gebeurt.”
Uit het bovengenoemde citaat spreekt de duidelijkheid van een arts én klassiek homeopaat ten aanzien van onderdrukkende maatregelen. Een herkenning in onze huidige tijd die wij nog steeds kunnen ervaren ten aanzien van kanker.
Wellicht iets om goed bij stil te staan…
Dit artikel is geschreven door Marja Roozendaal