Ebola: op zoek naar het antwoord

Nieuws
Ebola

Het Afrikaans continent gaat door een crisisperiode met de bedreigende huidige Ebola epidemie. De hele westerse wereld lijkt zich met dit probleem te willen bemoeien en de farmaceutische industrie draait overuren.

Na de Malaria epidemie, de HIV infecties en de Tuberculose vormt de Ebola epidemie de laatste epidemie die zich op een destructieve wijze in de bevolking tot uitdrukking brengt. En… het virus is volgens de deskundigen de schuld. Er sterven tussen de 50 en 80 procent van de besmette mensen als gevolg van deze infectie. De vraag zou moeten zijn: ‘Waarom sterven die andere 20 tot 50 procent niet? Waarom overleven zij deze epidemie? Ligt in deze vraag niet een groot deel van het antwoord?

Zelfdestructieve ontregeling

De mensen die de huidige epidemie overleven hebben kennelijk voldoende afweer en zijn zo weinig zelfdestructief dat het virus niet bij machte is dezelfde vernietigende organische verstoringen te bewerkstelligen als bij de stervende slachtoffers het geval is. Het immuunsysteem van deze patiënten staat dat kennelijk domweg niet toe. Snel, destructief en dodelijk is het verloop bij Ebola maar vaak ook bij HIV en Tuberculose. Het centrale thema bij genoemde ziekten is een, op zelfdestructieve wijze, ziekelijk ontregeld afweersysteem. Deze zelfdestructieve ontregeling speelt ook bij de auto-immuunziekten in de westerse wereld een rol.

Welke mensen zijn dus het meest gevoelig voor een dodelijke Ebola infectie. Juist… die mensen die een verzwakt immuunsysteem hebben dat neigt tot de vernietiging van de eigen lichaamsstructuur, dus die mensen die aan een zogenaamde auto-immuunziekte lijden. We zoeken dus het principe achter de genezing van het zelfvernietigend vermogen in de mens en als we dat voor Ebola gevonden hebben kunnen we het wellicht ook toepassen op alle andere zelfdestructieve auto-immuunziekten die de mensheid teisteren. De geschiedenis leert immers dat dit door te vaccineren niet gaat lukken.

Tijd voor een paradigma verandering?