Bacteriën horen er ook bij!
Gezond leven
Geschreven door Redactie- Geplaatst op 10 juni 2015
- 0 reacties
Geschreven door RedactieWe weren het liefst ongewenste gasten uit ons huis, thuis of omgeving. Dat is voor velen ook de meest geaccepteerde reactie met betrekking tot het omgaan met ongewenste infectie veroorzakende organismen of deeltjes in, op of rondom ons lichaam. Het aantal verschillende mogelijke infectie-veroorzakers is echter zo groot, dat het nauwelijks haalbaar is, op deze aardbol te ontkomen aan al die mogelijke veroorzakers van infecties.
De wijze waarop wij in onze wereld omgaan met oorlogen, aanslagen, andere bedreigingen en alles wat daarmee samenhangt, lijkt zoveel op hoe ons lichaam, via natuurlijke weg met behulp van ons eigen goedwerkende afweersysteem omgaat met ongewenste indringers. De vraag is, of ons lichaam toch meer moreel besef kent en in hoeverre we dat besef onderdrukken? Bij een infectie is een micro-organisme (bacterie), virus, prion of parasiet in een levend wezen binnengedrongen en heeft zich daar vermenigvuldigt. Dat hoeft niet altijd schadelijk te zijn. Pas wanneer dat organisme zoveel schade aanricht dat het levende wezen niet meer normaal kan functioneren, noemen we het ziekte. In het ergste geval kan de ziekte leiden tot de dood van het geïnfecteerde individu. Bij een ziekmakende infectie heb je zo een ziekteverwekker. Als de ziektekiemen zich nog niet te veel hebben vermenigvuldigd of als ze al door het afweersysteem zijn herkend en worden verwijderd noemen we het een besmetting. Een infectie gaat vaak gepaard met een ontsteking. Wanneer een ziekteverwekker zich verspreidt door het lichaam zal het lichaam het afweersysteem actief in werking zetten, o.a. door antistoffen te maken. Afhankelijk van de ziekteverwekker zal het afweersysteem met behulp van verschillende mogelijke opties en antistoffen reageren.
Ons lichaam reageert miljoenen keren per dag
Eigenlijk moet je zeggen, dat een lichaam probeert te reageren. Miljoenen keren per dag heeft het lichaam voldoende passende maatregelen, zonder dat je er iets van merkt. In zeldzame gevallen merk je iets, In uitzonderlijke gevallen word je ziek en zal het lichaam een waarneembare genezende reactie op gang brengen. In een nog kleiner aantal gevallen is er hulp nodig van buiten. Er zijn tal van anti-infectiemiddelen, waaronder antibiotica (bacterie dodend), antivirale middelen, schimmeldodende en wormen dodende middelen. Normaal gesproken kan een gezond lichaam voldoende adequaat reageren op ongewenste gasten, ook al word je (even) min of meer ziek van. Ook een gezond lichaam heeft baat bij ondersteuning van de gezonde conditie. Een minder gezond lichaam of een lichaam dat kwetsbaar en gevoelig is, voor mogelijke infectie-veroorzakers kan extra ondersteuning nodig hebben. Tot nu toe geldt bovenstaande voor ieder levend wezen op aarde. De wijze waarop we ondersteunen of de infectie bestrijden heeft te maken met een visie op gezondheid en ziekte en met de mogelijkheden en de tijd die je hebt om bij een infectie, de infectie te bestrijden. Want dat er een soort strijd geleverd moet worden, is onomkeerbaar.
Deze strijd in het lichaam is aardig te vergelijken met een strijd tussen indringende overvallers in een harmonieuze leefomgeving als een land, of streek of stad. Waar mensen met behulp van “natuurlijke” omgangsvormen en regels jarenlang zich blijvend kunnen ontwikkelen tot intelligente individuen en een intelligente groep. Let wel, op individueel niveau en op groepsniveau. Ontwikkelend op fysiek, cognitief, emotioneel, sociaal, en spiritueel niveau. Ontwikkelen betekent een continu bewegend en groeiend proces, waarbij tegelijk een bio-logisch en ecologisch en sociologisch evenwicht voorwaarde lijkt te zijn.
Nuttige bacteriën
Er zijn goede en slechte dingen in de wereld, ook in de wereld van de micro-organismen. De slechte dingen hebben meestal één ding gemeen, ze willen eigenlijk alleen maar het beste… voor zichzelf. Het grootste gedeelte van de afweer vindt plaats met behulp van onze darmen en in het darmsysteem. Als we alleen kijken naar de bacteriën, dan zijn er onder goede omstandigheden miljarden goede darmbacteriën en veel minder slechte. Eigenlijk zijn de goede nodig, niet alleen voor allerlei stofwisselingsprocessen, maar ook spelen deze een essentiële rol bij de afweer en bestrijden van de slechte bacteriën. In een groot aantal gevallen is het sinds kort ook duidelijk geworden dat ogenschijnlijk “slechte” bacteriën, niet altijd alleen maar slechte eigenschappen of uitwerkingen hebben en zelfs nuttig zijn! Voor een goede balans, een gezond evenwicht en voor een meer duurzame ontwikkeling zijn goede en slechte nodig. Het afweersysteem moet zich continu oefenen of trainen in het “verstandig” omgaan met bacteriën die over een denkbeeldige grens van gezond-naar ziek gaan. Dat kan alleen door verstandig om te gaan met elkaar. Voor gezond blijven of gezond worden bij een infectieziekte is het van belang om verstandig te handelen. Op korte termijn, langere termijn en op veel langere termijn. Dat kan een behoorlijk ethische kwestie worden. Een gezond blijvend levend wezen moet en wil zich ontwikkelen dankzij de confrontaties met deze “slechte bacteriën en in deze ontmoetingen wordt een individueel afweersysteem letterlijk gevormd voor je leven.
Gelukkig zijn er een aantal medische uitvindingen gedaan, die erg nuttig zijn in het bestrijden van de ziekteveroorzakers. Zo is de uitvinding van antibiotica en penicilline, e.a. van grote betekenis geweest. Daaraan voorafgaand hebben mensen in hun bestaansgeschiedenis gebruik kunnen maken van oudere of jongere ervaringen met betrekking tot natuurlijke bestrijdingsmogelijkheden. Het is mooi om te zien dat de zogenaamde wetten van de natuur nooit kunnen worden ontkend. Letterlijk betekent dat, dat levende organismen die bestreden worden, zich continu ook proberen te wapenen tegen hun aanvallers. En de slechten denken vooral aan zichzelf. Dit zien we bijvoorbeeld terug bij steeds slimmer wordende virussen en resistente bacteriën. Bacteriën die niet gevoelig zijn voor antibiotica vormen een grote dreiging voor kwetsbare levende wezens. Praktisch houdt dit in, dat meer en meer landen een kritischer beleid gaan voeren tegen overmatig gebruik van antibiotica of chemische bestrijdingsmiddelen. De vraag blijft bij elke infectie, wie er gaat winnen. De goeden of de slechten. We kunnen wachten op de antwoorden van deze vraag of we kunnen ondertussen toch ook zelf actief iets doen. Volgens mij is actief en bewust zelf verantwoordelijkheid nemend voor alles wat gunstig is voor een zo goed mogelijk werkend afweersysteem het allerbelangrijkst en meest praktisch. Zonder er lang over na te hoeven denken, kunnen we dankzij gemakkelijk toegankelijke kennis en kunde elke dag zelf concreet actie ondernemen.
Homeopathie en infecties
In de homeopathie praktijk zie ik tal van patiënten die ondersteuning zoeken bij hun genezingsproces om te herstellen van ziekte. Gelukkig zie ik evenveel mensen die ondersteuning zoeken om zo gezond mogelijk te blijven. In de homeopathie kennen we een aantal middelen die in acute ziektesituaties het lichaam stimuleren het genezingsproces te versterken en te versnellen. Ook kennen we veel mogelijkheden om mensen te ondersteunen om infectieziekten terug te dringen of te voorkomen. Hierbij hebben we zogenaamde “eerste keus” middelen, die we vaak terug zien bij bepaalde type infectieziekten en we hebben middelen die we vinden door nauwkeurig te kijken naar de individuele situatie. Vervolgens maken we gebruik van middelen die helpen, om infectieziekten in de toekomst zoveel mogelijk voorkomen. Verder kunnen we heel gewoon dagelijks rekening houden met helpende en belastende methoden. Zonder op deze plek lang uit te wijden naar de effecten en werkwijzen van infectie-remmende en “infectie stimulerende” maatregelen, kunnen we wel een lijstje maken. Bij infectie stimulerende maatregelen denk ik aan afweer belastende maatregelen of levensstijlen.
Er is hierover al veel geschreven en via boeken of internet binnen handbereik. Als eerste wil ik misschien wel een voorzichtig en terughoudend beleid willen herhalen en onderstrepen van overmatig of onjuist gebruik van antibiotica en chemische bestrijdingsmiddelen en chemische of synthetische belastende stoffen. Dat geldt door middel van directe inname en indirecte, via onze voeding, via lucht, bodem en contactstoffen in deo’s, was- en schoonmaak middelen.
Stoffen of medicijnen die onze stofwisselingssysteem (o.a. maagzuurremmers) en darmstelsel belasten kunnen weer nadelige invloed hebben op de afweermogelijkheden en de afweercapaciteit van het afweersysteem. Zo kunnen medicijnen die cholesterolverlagend (o.a. statines), antibiotica, bepaalde antidepressiva en antipsychotica en opioïde (opium) houdende pijnstillers werken weer nadelig werken op het afweersysteem. Zo is aangetoond dat antibiotica niet alleen de slechte bacteriën wil bestrijden, maar ook de goede.
Natuurlijke antibiotica
Enkele natuurlijke (allen biologische) antibiotica zijn bijvoorbeeld; ruwe honing, groene thee, Kurkuma, oregano olie, echinacea, gember, knoflook, kokosnoot olie, kaneel, kruidnagel, Andrografische Paniculata. Verder zijn er belangrijke afweer belastende voedingsmiddelen en stoffen, die we eigenlijk zoveel mogelijk zouden moeten vermijden. Voorbeelden zijn suikers, metaalverbindingen, plastics, kwikverbindingen, veel uit aardolie geproduceerde synthetische medicijnen en stoffen, waarmee we inwendig als uitwendig mee in aanraking komen. Genetisch gemanipuleerde gewassen en voedselsoorten kunnen evenveel schade toebrengen dan eerder voor de hand liggende afweer ondermijnende invloeden. Zo blijkt ook teveel stress zeker een negatieve invloed te hebben op ons afweersysteem. Eigenlijk zou je kunnen zeggen, dat niet natuurlijke stoffen bijna altijd een afweer oproepen. Overbelasting van het afweersysteem maakt de weg vrij voor werkelijke bedreigende snelle en minder snelle ziektekiemen.
Een kanttekening is hier nog wel op zijn plaats. Door sterk verbeterde hygiënische leefomstandigheden en verbeterde voeding sinds begin van de 20e eeuw en met name na de tweede wereldoorlog zijn het aantal levensbedreigende infectieziekten met en zonder gebruik van antibiotica enorm teruggedrongen. Gelukkig hebben antibiotica dat aantal nog een sterker doen dalen. De goede kanten van antibiotica mogen we zeker dik onderstrepen. Niettemin de kunst om vanuit de geneeskunde, de geneeskracht van het lichaam minstens evenzo te onderstrepen. Met name omdat het lijkt dat investering in ons eigen genezende vermogen en de kennis van de genezende kracht van onszelf en onze natuurlijke bronnen om ons heen, nu en in de toekomst enorm belangrijk zal blijven.
Omdat onlangs werd aangetoond, dat de aanwezigheid of afwezigheid van bepaalde micro-organismen als bacteriën van bepalende invloed kan zijn op de psychologische gesteldheid van mensen. Zo blijkt bijvoorbeeld ook dat de aanwezigheid of afwezigheid van deze bacteriën, ons angst-, reuk- en gedragscentra in de hersenen duidelijk beïnvloeden. Vermoedens moeten eerst bewezen worden end at kost tijd en geld. Ook spelen tal van belangen een rol in het willen en kunnen bewijzen wat werkelijk goed is voor de biologische en natuurlijke staat van ons mens zijn.
Wanneer we door bestrijden en ondermijnen van ook goede bacteriën onze psychische, emotionele en fysieke gezondheid in gevaar brengen, blijven we onszelf uiteindelijk zieker maken dan we toch willen. Juist in een samenlevende vorm, waar “goede en slechte” levende organismen zich met elkaar kunnen verhouden lijkt uiteindelijk behoud van de soort een duurzamer toekomst weg gelegd te zijn. Hierbij speelt ook, dat de diversiteit van leven en soorten, de kwaliteit van gezondheid (van individu tot aardbol), de levensvatbaarheid van het grote geheel meer zeker kan stellen voor de langere termijn. Een langere termijn in één mensenleven en een langere termijn voor de komende generaties.
Dit artikel is geschreven door klassiek homeopaat Hans Hilhorst.