Blaasontsteking bij vrouwen

Overige
Buik

Blaasontsteking bij vrouwen en meisjes komt nogal eens voor. Vrouwen zijn voor deze infectie ook gevoeliger dan mannen. Maar als dit meerdere keren per jaar wordt, in oplopende frequentie, is dat een voorbode voor chronische klachten.

Zo ook deze jonge vrouw die op mijn spreekuur kwam. Meerdere keren blaasontsteking met steeds kortere perioden ertussen. Inmiddels ongeveer 4-5 x per jaar en ook iedere keer een antibiotica kuur. Dan kwam er rust maar een week of wat later begon het weer opnieuw. Het was begonnen kort na haar eerste seksuele ervaring. Zelf nam ze cranberrycapsules en dronk ze veel water en vruchtensappen om de infectie onder controle te krijgen. Dat hielp wel wat maar nooit afdoende.

De klachten waren als volgt:

  • Frequent plassen
  • Branderigheid bij het plassen
  • Niet goed uit kunnen plassen
  • Zeurderig/ pijnlijk gevoel in de onderbuik
  • Rillerig
  • Lichte koorts
  • Moe
  • De urine was niet helder.

Op de acute situatie is eerst een plantaardig homeopathisch geneesmiddel voorgeschreven. Afhankelijk van de klachten zijn daar meerdere mogelijkheden voor. Daarnaast zijn extra drinken en flink Vit. C. of cranberrycapsules een goede aanvulling. De blaasontsteking werd heel snel rustig, dat was al na een paar uur merkbaar. De branderigheid nam af en dat nare gevoel in de onderbuik ook. Het middel moest nog een paar dagen worden doorgebruikt en daarna waren alle klachten verdwenen. De meeste urineweginfecties worden veroorzaakt door de colibacteriën die in de darmen voorkomen. Dit is een normaal gegeven. In bovenstaand verhaal is er sprake van onvoldoende weerbaarheid. Er ligt een bepaalde onbalans aan ten grondslag waardoor deze infectie steeds opnieuw kan optreden. Door het herhaaldelijk antibioticagebruik wordt dit nog verder in de hand gewerkt.

Naast de homeopathische behandeling op de acute blaasontsteking is er daarom ook voorgeschreven op aanleg en een tinctuur die de blaas in zijn gezonde functie ondersteunt. De behandeling op de aanleg en de ondersteunende tinctuur op de blaas is een langere periode voorgeschreven. Deze jonge vrouw heeft geen terugval meer gehad. Geen blaasontstekingen meer, nog pijnklachten of hinder van plassen. 

Wat als er geen homeopathische behandeling was toegepast? Wat was de prognose dan mogelijk geweest?

  • De frequentie van ontstekingen waren wellicht toegenomen of in ieder geval blijven bestaan
  • De functie van de blaas was daardoor steeds minder sterk geworden. Blaaszwakte met mogelijk ongewenst urine verlies
  •  De kans op opstijgende infecties neemt toe, en waardoor nierbekken en nieren aangetast kunnen worden
  • Zwaardere medicatie nodig – waardoor het immuunsysteem verder onder druk komt te staan

Kortom de problematiek was naar alle waarschijnlijkheid steeds zwaarder geworden, met uiteindelijk chronische blaas/ nierklachten tot gevolg. Door de homeopathische behandeling is dit ziekteproces omgekeerd naar blijvende gezondheid. Dat is natuurlijk allereerst voor de patiënt een geweldige winst.

Maar er is ook maatschappelijk/ economische winst behaald. Deze vrouw heeft geen aanspraak meer hoeven maken op de gezondheidszorg in de vorm van reguliere medicatie, verdere onderzoeken en andere behandelingen. Daardoor zijn de kosten voor de gezondheidszorg heel beperkt gebleven. Ook hoeft zij door haar genezing geen gebruik meer te maken van de ziektewet (voor deze klacht).

Daarmee heeft zij dus niet alleen een bijdrage aan haar eigen gezondheid geleverd maar ook positief bijgedragen aan de steeds verder oplopende kosten in de gezondheidszorg, en aan het ziekteverzuim!