De homeopathische behandeling van de ziekte van Lyme
lyme
Geschreven door Redactie- Geplaatst op 14 april 2014
- 2 reacties
Geschreven door RedactieDe ziekte van Lyme wordt veroorzaakt door een spiraalvormige bacterie ofwel spirocheet, de Borrelia burgdorferi, die een broertje blijkt te zijn van de spirocheet die de oeroude geslachtsziekte syfilis veroorzaakt.
Regulier is de ziekte van Lyme slechts zeer moeizaam te behandelen. Ten eerste is het vaak niet mogelijk de Lyme besmetting door antilichamen in het bloed aan te tonen waardoor een eventuele besmetting vaak ter discussie staat en vaker nog, ontkend wordt. Het is inmiddels wel mogelijk de bacterie te kweken en in een hoog percentage van de gevallen lukt het om het DNA van de bacterie aan te tonen door middel van een zogenaamde pcr-reactie. Toch ontbreekt nog een door iedereen erkende gouden standaard voor het stellen van de diagnose. Anno 2014 is de werkelijkheid van patiënten die met de ziekte van Lyme besmet zijn tot de medische wereld doorgedrongen. Er blijken zich namelijk onder Lyme patiënten veel patiënten te bevinden die vanwege de ernst van hun klachten en de uitzichtloosheid van hun ziekte tot zelfmoord overgaan.
Lyme
Borrelia burgdorferi wordt in Nederland overgebracht door de teek Ixodes ricinus. Daarnaast is aangetoond dat de ziekte van de moeder op het ongeboren kind kan worden overgedragen. Andere besmettingswegen zoals de beten of steken van andere insecten, bloedtransfusies en seksueel contact worden door sommigen vermoed, maar zijn (nog) niet wetenschappelijk aangetoond. Het risico op infectie na een tekenbeet was in een Zwitsers onderzoek bij 376 mensen ongeveer 4%.
In het geval van een positieve Lyme besmetting wordt regulier het antibioticum Doxycycline in een kuur van twee weken voor geschreven om de spirocheet te doden en vanuit reguliere optiek bezien, de patiënt zo te genezen. Vaak blijkt dit antibioticum niet afdoende en krijgt de patiënt vervolgens toch te maken met de secundaire verschijnselen van de voorafgaande besmetting. Klachten die een zeer serieus karakter kunnen hebben. Het begint vaak, maar lang niet altijd, met de typische ring, erythema migrans genaamd, en die zo kenmerkend is voor de Lyme ziekte. Het verspreiden van de bacterie heeft vaak een aantasting van het zenuwstelsel (neuroborreliose), van de gewrichten (Lyme-artritis) of zelfs het hart (Lyme-carditis) tot gevolg.
Vaak wordt ook in de reguliere geneeskunde bij Lyme-beschrijvingen de vergelijking met Lues ofwel syfilis gelegd. De chronische gevolgen van de Lyme ziekte karakteriseren zich dan ook door duidelijk syfilitische- ofwel destructieve kenmerken.
De homeopathische filosofie bij de ziekte van Lyme
De ziekte van Lyme kan gezien worden als een besmettelijke ziekte die overgebracht wordt door de beet van een teek. Als zodanig behoort het tot de van buiten komende besmettelijke ziekten. Vanuit de ziekteclassificatie bezien worden epidemische, besmettelijke ziekten primair behandeld met plantaardige of dierlijke geneesmiddelen en bij onvoldoende reactie van de patiënt op de behandeling, de aangewezen nosode. Zo gebruiken homeopaten vaak als nosoden de middelen Borrelia of de Lyme nosode. Op basis van de Lyme symptomen lijken vaak de middelen Hypericum, Staphisagia, Lachesis of Ledum, aangewezen en doen in de beginfase van de ziekte vaak veel goed voor het herstel.
De vraag blijft…
Waarom wordt niet iedereen ziek door de beet van een teek terwijl toch zo’n 85% van alle teken met Lyme besmet blijkt te zijn. Sommige mensen hebben soms meerdere soms vele teken beten aantoonbaar in hun biografie en toch ontwikkelen velen van hen geen ziekte van Lyme. Hier speelt de aanleg een bepalende rol en bepaalt of iemand naar aanleiding van een teken beet al dan niet de ziekte van Lyme met al de daarbij horende klachten ontwikkelt. Ziek worden van een infectie kunnen we in feite alleen als er een zwakte of aanleg in ons afweersysteem geraakt wordt. Er blijkt zoals door de reguliere wetenschap aangegeven wordt een directe relatie te bestaan tussen de ziekte van Lyme en de ons bekende aloude syfilis. De beide spirocheten blijken een soort van broer en zus van elkaar te zijn.
Daarmee wordt het inzichtelijk dat mensen die tijdens hun eigen biografie of in het voorgeslacht met een syfilis besmetting te maken hebben gehad en daardoor de chronisch syfilitische miasmatische belasting met zich meedragen, gevoeliger zullen zijn voor de bijbehorende syfilitische ziektevormen. Vanwege de bres in hun afweer, de chronisch syfilitische miasmatische zwakte in hun immuunsysteem, zijn ze mogelijk aantrekkelijker voor teken en hebben deze patiënten een grotere gevoeligheid voor tekenbeten en de daaruit voorvloeiende symptomen van de ziekte van Lyme.
Dieren-homeopaat Peter Alex
Een aantal jaren geleden kwam het boekje uit van de Duitse dierenarts-homeopaat Peter Alex over een de behandeling van de ziekte van Lyme met een nieuw homeopathisch geneesmiddel, Aurum arsenicosum.
De patiënten casussen in dit boekje beschreven zijn op zijn zachts gezegd overtuigend te noemen. Na het lezen van dit boekje was het logisch het genoemde homeopathisch middel te bestellen om het bij patiënten met de ziekte van Lyme te gaan gebruiken. Inmiddels zijn vele patiënten genezen van de ziekte van Lyme en gaan weer zonder klachten door het leven. Een groot verschil in kwaliteit van leven…. Mét of beter zónder Lyme.
Het nieuwe geneesmiddel zoals door Peter Alex beschreven bestaat in uit twee componenten. Aurum, goud is voor alle homeopaten een van de belangrijkste antisyfilitische geneesmiddelen. Arsenicum album is eveneens een van de belangrijkste antisyfilitische geneesmiddelen. Hiermee wordt de syfilitische basis voor de Lyme ziekte wederom bevestigd. Peter Alex geeft in zijn boek aan dat vanwege de hardnekkigheid het geneesmiddel gedurende een langere tijd gebruikt dient te worden ten einde het afweer systeem te ondersteunen en zodoende een duurzame genezing van de Lyme ziekte te bevorderen.
Vanuit de optiek van Hahnemann is in dergelijke hardnekkige situaties het raadzaam om nu en dan een ‘tussenmiddel’ te geven om de vitaliteit van de patiënt te ondersteunen of om de passende nosode voor te schrijven. Nosoden zijn dan aangewezen wanneer tegen een ziektevorm uit het voorgeslacht of in de eigen biografie geen of onvoldoende afweer wordt verworven. De nosode geeft de Dynamis of levenskracht alsnog de kans om verhoogde afweer en zo immuniteit tegen de overerfde ziektevorm te verwerven. Het homeopathisch middel geneest niet de ziekte maar helpt het immuunsysteem de ziekte te overwinnen door op basis van het gelijksoortigheidsbeginsel de afweer de juiste richting te geven. In het geval van de ziekte van Lyme wijzen alle symptomen en tekenen naar nosode Syphilinum als aangewezen stimulans.
De spirocheet is syfilis gelijk
Aurum arsenicosum als hoofdmiddel is een antisyfilitisch geneesmiddel. De ziekte van Lyme bewerkstelligt een progressieve vernietiging van belangrijke orgaanstructuren en draagt sterke syfilitische kenmerken. De ziekte van Lyme kenmerkt zich ook door een ziekteontwikkeling die gelijk is aan die van syfilis.
De behandeling van de ziekte van Lyme is regulier een moeilijke zaak. De homeopathie heeft beschikking over een groep geneesmiddelen die het menselijk afweersysteem ondersteunen in het afrekenen met de Lyme infectie. Het herstellen van de gezondheid kan nooit door extern ingrijpen worden bewerkstelligt maar zal altijd op basis van het zelf genezende vermogen van de mens berusten. Daar waar de reguliere geneeskunde de pretentie heeft de patiënt door extern ingrijpen te kunnen genezen, wat echter altijd al onmogelijk was en ook altijd onmogelijk zal blijven, stimuleert de homeopathie het zelf genezende vermogen en bevordert zo de activiteit van het afweersysteem en de gezondheid in hoge mate.
Besmet met de ziekte van Lyme?
Heb jij een besmetting opgelopen? Is bij jou al de diagnose Lyme gesteld? Je bent bij alle klassiek homeopaten die vermeld staan op deze website aan het goede adres! Zij helpen je graag homeopathisch verder.