Mannen en homeopathie
Overige
Geschreven door Redactie- Geplaatst op 28 december 2014
- 0 reacties
Geschreven door RedactieOver het algemeen zijn mannen pas als laatste in de rij van het gezin, die onder behandeling komen bij een homeopaat. Er bestaat toch een soort van onbekend maakt onbemind…
Hoewel het met die onbekendheid wel meevalt natuurlijk, want 82% van de Nederlandse bevolking heeft wel een homeopathische middel thuis of eens gebruikt. Dat is best veel. Misschien ligt het aan het manlijk denken, wat ik me goed kan voorstellen. Mannen zijn meestal analytischer dan vrouwen. Als bij vrouwen het ‘onderbuik’ gevoel goed is, dan geven ze zichzelf en in de keuze voor de kinderen makkelijker over. Als het dan ook nog klopt en werkt dan is het helemaal goed.
Mannen hebben meer inzicht nodig; hoe werkt dat nou die homeopathie? Hoe kan dat nou? Er zit niets meer in, geen materieel stofje meer te bekennen en toch werkt het. Vanuit de man een heel logische gedachte en we hopen dan altijd maar dat ook de man zich als patiënt meldt zo dat we dan ook de kans krijgen e.e.a. gelijk goed uit te leggen. Want daar ligt de ultieme uitdaging!
Het fijnste is als mannen vanwege een acute situatie met homeopathie in aanraking komen. En zo’n situatie deed zich voor, tot grote ‘vreugde’ van zijn partner die al helemaal achter deze manier van genezen stond. Aan haar noodkreet; ‘Wil je me alsjeblieft helpen want Pim heeft zo veel pijn…’ wilde ik graag gehoor geven. Pim wilde niet aan de telefoon komen, dus verliep de berichtgeving, symptoombeschrijving en reacties van Pim, vooral tussen zijn echtgenote en mij en via mail, sms en telefoon. Een acute situatie moet heel snel verbeteren, vandaar het intensieve contact.
Pim had na een behandeling bij de tandarts en kaakchirurg ongelooflijk veel pijn en een gigantische ontsteking ontwikkeld waarvan zelfs de kaakchirurg danig onder de indruk was. Nadat alle symptomen van dat moment, plus Pim’s ziektegeschiedenis en erfelijke belasting in kaart gebracht waren schreef ik hem een middel voor. Pim reageerde perfect en snel en binnen drie dagen was de ontsteking niet alleen gekeerd, maar alles was rustig, de pijn verdwenen, Pim’s nachtrust hersteld en was hij al weer een aantal dagen aan het werk.
Voor zowel Pim als de kaakchirurg was het een wonder wat manlijk gezien niet te beredeneren was. De kaakchirurg haalde zijn schouders op. Voor hem was het ’t minst interessant natuurlijk, zijn praktijkleven ging door.
Maar bij Pim had de hele geschiedenis wel een indruk achter gelaten. Zo’n grote ontsteking, zoveel pijn, totaal uit de roulatie, een nachtrust die je je ergste vijand nog niet zou wensen en dan binnen drie dagen een goed herstel, wond genezen, pijn weg en geen klachten meer… daar kun je over discussiëren. En dat doet hij, mét zijn vrouw die graag homeopaat wil worden.
Dat is nog wel een brug te ver voor Pim, maar deze acute situatie heeft er in positieve zin wél een steentje aan bijgedragen. En de carrière van zijn vrouw? We zullen zien.