‘Nu geloof ik echt in homeopathie’
Actueel
Geschreven door Redactie- Geplaatst op 15 januari 2021
- 0 reacties
Geschreven door RedactieMijn cliënt Maaike is een hartelijke spontane meid, 23 jaar. Ze werkt in de zorg, met verstandelijk beperkte jongeren met een gedragsprobleem. Binnenkort rondt zij haar opleiding aan de Saxion Hogeschool.
Althans: dat is het streven. Het is nog niet zeker of het allemaal gaat lukken, want net als bij vele anderen heeft corona ook in het leven van Maaike een grote rol gespeeld.
Als haar homeopaat heb ik haar behandeld op twee momenten dat corona wel heel erg dichtbij kwam en tevens naar aanleiding van depressieve klachten die ontstonden.
Niet klagen en doorgaan
Natuurlijk moest ook Maaike zich houden aan het handen wassen; stuk wassen zelfs. Dit lukte haar prima, met als gevolg eczeem op de handen. Maar daar liet en laat Maaike zich niet door uit het veld slaan. Zij werkt in de zorg en het laatste wat je wilt is dat een cliënt besmet raakt door jou. Niet zeuren, mondkapje op en weer door.
Dat ze na haar werk met haar collega’s geen stoom af kan blazen door gezellig een drankje te doen of te dansen, daar wil ze ook niet over klagen.
Dat ze met haar moeder en zussen niet meer eens in de maand een high tea kan doen om zo de verbinding met elkaar te houden, daar heeft ze het ook niet over. Je houdt je sterk en gaat door.
Alles wordt minder
Alles wordt ook steeds minder: eerst verplaatsten we de gezelligheid nog naar thuis maar dat werkt nu natuurlijk niet meer. En er mogen steeds minder mensen op bezoek komen. De vriendinnen zijn ook bang geworden; bang dat oma besmet raakt dus komen ze maar liever niet.
Tja, dit was natuurlijk al een situatie om somber van te worden. En je sterk houden, dat kan niemand eindeloos. Op een gegeven moment is de koek op. Maaikes opleiding houdt geen rekening met het effect welke de maatregelen op haar leven heeft, dus ook daar moest ze gewoon doorgaan.
De eerste echte confrontatie
Toen kwam de eerste echte confrontatie met corona. Haar vriend Job werd ziek en flink ook; hoge koorts en barstende hoofdpijn. Maaike belde mij, haar homeopaat. Ik behandelde haar onder het coronaprotocol: Maaike kwam de middelen ophalen en bleef in de auto; ik gooide, wierp het zakje met middelen door het raampje en wenste haar en Job veel beterschap.
De middelen werden op hoog niveau ingezet: ieder uur een snufje van een potje. Het ene uur het ene potje, het volgende uur het andere potje. Maaike had geen klachten en ontwikkelde deze ook niet. Maar omdat zij zo’n dicht contact heeft met Job, moest ook Maaike de coronaregels volgen en mee in quarantaine.
In quarantaine
Het klinkt zo simpel maar het effect van quarantaine is groot voor Maaike. Ze kan niet werken, wat ook betekent dat zij in de problemen komt met afstuderen, want de opdrachten voor school kunnen niet afgewerkt worden. Ze kan niet naar de les. En ook al probeert haar school middels online lessen aan te bieden, dit is niet hetzelfde als les krijgen op school. Maaike is al ruim 10 maanden aan het inperken: haar sociale leven, haar ontspanning in de yoga, in sport, en de contacten met anderen. Vooral het contact met haar vriendinnen en oma mist ze steeds meer. En in quarantaine is ze nu helemaal van de wereld afgesloten.
Eenzaam en geïsoleerd
Ze begint zich steeds eenzamer te voelen en ook geïsoleerd. Hoe dat voelt kan ze moeilijk omschrijven. Ze voelt zich heel alleen, ondanks dat ze haar vriend Job dichtbij heeft. Ook merkt ze dat haar gevoel steeds meer afvlakt. Slapen gaat moeilijker omdat ze niet meer werkt en sport. Ze zit veel te veel waardoor haar rechterarm steeds meer pijn begint te doen. Voorheen kon ze nog met de hond naar het bos, maar dat mag nu niet meer tot ze getest is. De hond is er ook niet, die is uit logeren bij vrienden. Inmiddels gaat het met Job gelukkig een stuk beter: de koorts is gezakt en de hoofdpijn is verdwenen.
Positief nieuws: een negatieve uitslag
10 lange dagen later mag Maaike getest worden en gelukkig is de uitslag negatief. Alsof je door het oog van de naald gekropen bent. Maar helaas: 3 weken later appt Maaike mij en zegt dat ze ‘niet weet of ze moet huilen of lachen’. Toen ze vertelde wat er aan de hand was wist ik het eerlijk gezegd ook even niet. Een cliënt waar Maaike lichamelijke zorg aan geeft was positief getest op corona. Maaike moet wéér in quarantaine en kan na 5 dagen getest worden.
Wederom een negatieve uitslag
Ze merkt dat ze steeds moeilijker uit bed kan komen en nergens meer zin in heeft. Ook heeft ze veel huilbuien. We beginnen ondanks alle emoties eerst te behandelen op de corona. Maaike gelooft er niet echt meer in en neemt met moeite de middelen nog.
Groot is haar verbazing wanneer ze wederom negatief getest wordt. ‘Nu geloof ik echt in homeopathie’, zegt ze. Ieder jaar krijg ik de griep vertelt ze en nu ben ik 2x zo dicht bij geweest, lichamelijk contact gehad met besmette mensen en niet ziek geworden.
We gaan door met behandelen op de depressieve klachten. Doordat Maaike zo goed contact houdt met mij als haar homeopaat kunnen we snel schakelen en snel inzetten op het veranderende beeld aan klachten.
Maaike voelt zich wel wat beter maar merkt dat ze er nog lang niet is. Inmiddels is ons land sinds december weer in lockdown en kan en mag ze nog meer niet. Ze zat in quarantaine toen alles op slot ging, dus even snel naar de kapper gaan was er niet bij. Een ingegroeide nagel die ontstoken is kan ze niet laten verzorgen door de pedicure. Vergeleken met de mensen die ziek zijn, zijn dit natuurlijk kleine vervelende dingen. Maar als 23-jarige, gezonde, jonge, levenslustige meid die altijd goed voor zichzelf zorgt, gezond eet en aan haar weerstand werkt door middel van homeopathie is het een zwaar gelag dat je al zo lang niet meer normaal kunt leven en niet meer kunt verbinden met de mensen die je lief zijn.
Maak jij ook veel emotionele dingen mee? Weet dat al onze praktijken je daarin goed kunnen ondersteunen.
Je vindt onze praktijken hier.