Bonus ouders
//php echo $word_number; ?> Scheiden heeft vaak een nare bijsmaak. Zeker als er kinderen in het spel zijn...
Ieder jaar wordt er in oktober door Jeugdzorg Nederland de “Week van de pleegzorg” georganiseerd.
Hiermee wordt de aandacht gevraagd voor pleegzorg in het algemeen, maar ook voor het tekort dat er aan pleegouders is.
Door pleegzorg te geven aan kinderen die je in je gezin opneemt, kun je kinderen een betere start in het leven geven en een veilig thuis bieden. Ondersteuning door pleegzorg is onmisbaar, maar ook Homeopathie kan een waardevolle ondersteuning bieden in de ontwikkeling van het kind.
Pleegzorg betekent, dat mensen een (al dan niet tijdelijk) thuis bieden aan kinderen, die in de eigen thuissituatie om verschillende redenen niet kunnen blijven. Het betreft kinderen, waarvan de ouders niet goed voor hen kunnen zorgen.
Een pleegzorgwerker is vanaf het begin betrokken, en begeleidt het gezin bij alles wat op hun pad komt.
De ideale situatie is, dat een kind in een gezin geboren wordt, waar onvoorwaardelijke liefde en stabiliteit is. Daar worden een kind ontwikkelingsmogelijkheden aangeboden, maar ook veilige grenzen aan het kind gegeven.
Met name in de eerste paar jaar is het belangrijk, dat een kind zich kan hechten aan de moeder, de ouders of vaste verzorgers. Bij hechting is er sprake van het aangaan van een speciale relatie met de persoon die het kind meestal verzorgt. Dat vraagt om een aanwezige ouder of verzorger, die er als stabiele factor in het leven van het kind is. Vandaar uit kan een kind de wereld om zich heen gaan ontdekken, en de buitenwereld nieuwsgierig tegemoet treden. Die hechting is nodig om je als kind je te kunnen ontwikkelen tot een emotioneel gezonde volwassene. Want die hechtingsrelatie is het voorbeeld voor de relaties die een kind in zijn verdere leven zal aangaan.
Helaas wordt niet ieder kind in een veilig thuis geboren.
Soms is dit al voor de geboorte van het kind bekend: er zijn moeders, die als gevolg van hun eigen situatie niet voor een kindje kunnen gaan zorgen, en waar vóór de geboorte al naar een pleeggezin gezocht wordt, voor ná de geboorte.
Hiervan kan bijvoorbeeld sprake zijn bij ouders met een verstandelijke beperking, of bij een aanstaande moeder die verslaafd is.
Ook is dit mogelijk bij een gezin, waar al eerder een kind uit huis geplaatst is, in verband met verwaarlozing, of huiselijk geweld. Dan is er sprake van een onveilige thuissituatie voor een kind.
Het kan dan nodig zijn, om een kind (soms tijdelijk) uit de situatie te halen, maar uit huis plaatsen van een kind niet gebeurt niet zomaar, want ook dát heeft veel impact op een kind.
Als kinderen de eerste jaren geen veilig thuis hebben gehad, kan er sprake zijn van een hechtingsprobleem. Dit kan tot uiting komen in het gedrag van kinderen: sommige kinderen trekken zich terug, maar anderen kunnen druk en chaotisch zijn, snel boos of agressief, of ook wel gespannen, en nerveus.
Er zijn kinderen die aangepast gedrag vertonen: ze zijn thuis anders dan op school.
Ook kan contact met volwassenen zijn erg oppervlakkig zijn, of juist erg lichamelijk aanhankelijk.
Het niet-veilig-gehecht zijn kan leiden tot verschillende problemen in het latere leven van kinderen, zoals leerproblemen, een laag gevoel van eigenwaarde en moeite met het aangaan van relaties.
Bij de voorbereiding van dit onderwerp heb ik iemand gesproken, die al jaren langdurige pleegzorg doet, en wat zei zij was:
“Pleegkinderen ( tenminste “onze” drie blijvers ) proberen enorm de controle in de hand te houden. Ze weten alles, horen en zien alles. Dat heeft mijn bloed wel eens doen koken, al was het soms ook heel handig, omdat één van hen altijd wist waar iets lag/ligt. De twee anderen waren altijd heel achterdochtig, stonden vaak achter de deur te luisteren”.
Als een kind in een pleeggezin geplaatst wordt, kan dat in de eerste instantie voor 3 maand zijn: er is dan sprake van crisisopvang, en in die tijd wordt het kind geobserveerd, en wordt er gekeken of het na een time-out weer terug kan naar huis. Is dat niet het geval, dat wordt er naar een permanente plek gezocht, waar het kind tot zijn 18e jaar kan blijven. De biologische ouders blijven betrokken door middel van een bezoekregeling.
Een kind kan tot zijn 18e jaar in een pleeggezin blijven. Maar ook daarna zijn de pleegouders nog steeds betrokken.
In een veilige stabiele situatie kan een kind tot rust komen.
Als kinderen uit huis geplaatst worden, is er vaak al heen wat gebeurd in hun jonge leven. Het is te begrijpen dat dat gevolgen heeft voor de verdere ontwikkeling van een kind.
Er zijn dan ook kinderen die in hun jonge leven zoveel hebben meegemaakt, dat het niet vanzelf goed komt. Het is te begrijpen dat wat een (jong) kind mee maakt, maar ook het uit-huis-plaatsen diepe sporen nalaat.
Wat vaak niet bekend is, is dat er mogelijkheden zijn, om een kind in zo’n situatie te helpen.
Met homeopathie kun je een kind helpen meer in balans te komen, zodat het zich beter kan ontwikkelen.
Via www.klassiekehomeopathie.nl kun je een homeopaat bij je in de buurt vinden, die hierbij kan helpen. Die mogelijkheden zijn ongekend.