Tick, weer een teek
lyme
Geschreven door Redactie- Geplaatst op 14 april 2014
- 0 reacties
Geschreven door RedactieAl zo vaak heb ik een teek op mijn huid gevonden want ik wandel dagelijks met mijn hond in het bos, fijn en goed voor beiden.
Meestal gaat het ergens een beetje kriebelen en voel je ineens dat er wat zit. Is het een korstje? Nee maar wat dan wel ? Even de bril erbij en dan zie je dat het een teek is. In de zomer haal ik dagelijks teken van mijn hond en ook vallen ze er van zelf af wanneer ze vol gezogen zijn en dan als een dikke erwt op de grond liggen.. en dan trap je er soms op en zie je hoeveel bloed het beestje bij zich had.
Het schijnt dat er in Nederland steeds meer teken zijn die geïnfecteerd zijn door de Borrelia bacterie die de ziekte van Lyme kan veroorzaken met heel vervelende klachten wanneer je de pech hebt zo’n geïnfecteerde teek op je te krijgen en ook je weerstand op dat moment niet zo heel goed is. Van de voorkomende teken schijnt ongeveer 10% geïnfecteerd te zijn en er zijn bepaalde gebieden waar het dan meer voorkomt.
Net zoals die andere keren haalde ik het teek weg door het goed tussen mijn nagels te pakken en rond te draaien, hup en hij is eruit en je controleert of je alles hebt, dus duidelijk een kopje ziet. En dat was weer gelukt. Wie schets mijn verbazing toen de volgende dag mijn hand naar mijn bovenbeen ging omdat het daar jeukte en ik eens even keek of er misschien een mug was geweest die me de jeuk bezorgde en ik een fel rood kringetje zag met een kleine witte kern en een gaatje van de tekenbeet.
Wat nu?
Er is veel te lezen over teken en de ziekte van Lyme en altijd wordt geadviseerd om direct naar de huisarts te gaan voor een antibiotica kuur want dan voorkom je verdere problemen.
Het is heel interessant om jezelf te observeren met je gedachten wat nu te doen: komt de angst voor de gevolgen om de hoek en ga ik als een speer naar mijn huisarts of kijk ik het nog maar eens even aan? Mijn afspraak met mijn homeopaat is over ruim 2 weken en ik besluit om te wachten en het daar ter sprake te brengen en in de tussentijd te kijken wat er met de kring en met mijzelf gebeurt…
De kring blijft langzaam groeien en jeukt ook de eerste weken flink. Af en toe ben ik er best ongerust over en even later vergeet ik het weer want ik heb nergens pijn of zoiets. Wanneer mijn homeopaat mijn tekenbeet met inmiddels grote rode kring ziet twijfelt hij geen moment en schrijft mij een middel voor wat gemaakt is van de Borrelia bacterie en ik neem het 3 keer per dag. De cirkel wordt de dagen erna steeds groter maar de vurigheid wordt niet minder.
Doordat de kring op mijn been steeds groter wordt en weinig verandert van kleur ga ik toch naar mijn huisarts en overleg met hem dat ik wel penicilline wil nemen wanneer in mijn bloed aangetoond kan worden dat ik geïnfecteerd ben door een besmette teek. Daar kan hij mee akkoord gaan en ik bel 2 weken later voor de uitslag: die is negatief en dat is positief zegt de assistente. Nou dat is dan mooi! Na een maand hebben we inmiddels de potentie van het homeopathische middel verhoogd en ik ga weer naar de huisarts want de rode vlek is er nog steeds en dat vind ik toch erg vreemd. Hij stuurt me door naar de huidarts wat ik helemaal niet begrijp maar vooruit ik wil niet net doen of er niets is gebeurt en ga er naar toe. De man ziet mijn rode vlek en begint een recept te schrijven voor antibiotica want zegt hij: zo’n vlek is een handtekening van een besmette teek dus u moet een dubbele penicilline kuur nemen om zeker te weten dat hij dood gaat. Ook schrijft hij een recept voor een hormoonzalf voor de jeuk die ik beslist niet heb! Ook wil hij een bloedonderzoek laten doen omdat er vaak enige weken overheen gaat voor het aantoonbaar is in het bloed. Ik ga weer voor een bloedmonster naar het ziekenhuis en hoor enige tijd later hetzelfde: de uitslag is negatief, en dat is dus positief!
Om het verhaal niet nog langer te maken zal ik u vertellen dat de vlek steeds groter werd tot de cirkel uiteinden elkaar raakten achterop mijn been; toen verbleekte de vlek steeds meer en zo langzaam maar zeker is hij helemaal verdwenen; het is nu 8 maanden later en ik weet zeker dat ik het weer precies zo ga doen wanneer ik weer een rode vlek krijg na een tekenbeet. Ik ben erg blij geen anti-biotica te hebben genomen want dat kan ik beter bewaren voor een werkelijk levens bedreigende situatie. Ik geloof dat de homeopathische behandeling mijn organisme heeft geholpen om de besmetting te lijf te gaan en dat is erg fijn!